De Siciliaanse opening van Frans Brekelmans.

Door Roel Pruysen.

De dinsdag nadert en het schaakavondje gloort aan de horizon. Wie melden zich aan bij onze wedstrijdleider Gerrit?  Gezonde spanning sluipt het lichaam binnen, tegen wie zal ik vanavond spelen?

Vol goede moed stap ik op mijn fiets richting de Cascade. Aankomend in de zaal tref ik de eerste leden alweer aan. De één nonchalant, de ander nerveus, weer een ander druk aan het woord.

Fred vertelt tussendoor nog een schuine mop en iedereen is binnen. We kunnen beginnen !

Ik, Roel Pruysen, speel tegen Frans Brekelmans. Mijn gezonde spanning slaat na een paar zetten al om in geschuif op mijn stoel. Frans heeft mij in 5 zetten al in de problemen gebracht.

Ik hoor Frans iets mompelen over een Siciliaanse Opening. Ik kan het niet goed horen, heeft Frans mij met een  Siciliaanse  Schaakopening opgezadeld?

Of denkt Frans met zijn gemompel over een Siciliaanse Opening in gedachten aan zijn studententijd, aan dat reisje naar Palermo, aan dat mooie Italiaanse meisje.

Mij wordt het niet duidelijk, maar door  de gedachten aan die laatste optie, raak ik mijn concentratie helemaal kwijt.  Dan opeens zet Frans mij schaak en voel ik de onzekerheid in mijn lijf sluipen.

Mijn beste zet zou nu zijn om te rokeren. Het zweet breekt mij uit en ik vraag me af of ik mag rokeren terwijl ik schaak sta? Ik peins hierover nog een tiental minuten. Mag ik dat nu doen of niet. Ik raak enigszins in paniek en maak de overweging of ik aan iemand zal vragen of het mag.

Aan wie zal ik het vragen? Voor het beste advies zou het verstandig zijn de clubkampioen, Henk, te raadplegen. Wat zou Henk van de vraag vinden, zou hij me uitlachen en zou ik weer voor schut staan voor alle leden?

Wat zou Frans ervan vinden. Hij zou waarschijnlijk en terecht de partij claimen als ik anderen ga vragen om advies. Ik besluit niets te vragen en vraag me af of Frans slim genoeg zal zijn, dat als ik rokeer hij wèl weet of dit nu mag of niet.

Misschien zit hij nog in gedachten bij dat Siciliaanse meisje van vroeger? Heeft hij niets in de gaten, wie weet?

Ik overweeg de intelligentie van Frans. Hij is afgestudeerd en professor, heeft meerdere boeken geschreven over sociale, juridische en economische kwesties. En heeft waarschijnlijk vele boeken gelezen.

Op mijn eigen boekenplank kom ik enkel een boek van Dik Trom tegen en de negende druk van Pietje Bel met de titel de bende van de zwarte hand ( ik kan dit spannende boek overigens aan iedereen aanbevelen, maar dit terzijde).

Met inmiddels klamme handjes zet ik mijn koning een stap naar voren en hoop dat het allemaal goed afloopt.

Frans zet een prima stelling op het bord: een Dame, twee Torens en een loper staan klaar voor de aanval.

Frans vergeet echter door te zetten en uiteindelijk kan ik mijn stelling herstellen en toch nog de overwinning binnen halen.

Frans baalt , maar ik zie aan zijn gezicht dat hij destijds meer succes heeft gehad met zijn Siciliaanse Opening.

Voor overige uitslagen raadpleeg onze site !