Aanraken is zetten . . . . .

Door Roel Pruysen.

Met onze interne competitie zijn we dit seizoen al weer beland in de zevende ronde.

John staat momenteel bovenaan en dan vraag ik me direct af of dit eindelijk eens een keer het seizoen van John gaat worden. De prijzenkast van John grossiert in eremetaal voor tweede en derde plaatsen. Er zit meer metaal in John ’s prijzenkast dan dat er ijzer in de Eiffeltoren zit. Maar een kampioensbeker zit er nog niet bij.

Wat er dan wel moet gebeuren is dat John wat minder remise partijen moet spelen. Maar liefst 5 keer speelde hij al remise. Hier zal Frank Plomp niet wakker van liggen. Frank is wat voorzichtig begonnen, permitteerde het zich om wat schaakavondjes afwezig te zijn om het getob van zijn concurrenten gade te slaan en heeft zijn plan vast en zeker al klaar liggen.

Over remise partijen gesproken en kijk de ranglijst er maar op na ; schrik ik van het aantal remise-partijen in de kop van ons klassement. John ( 5x) , Ed ( 4x) en een aantal schakers met 3x een remise.

Is dit angst om te verliezen? Kunnen ze niet beter? Willen ze vroeg klaar zijn? Ik weet het niet.

Maar wel altijd het grootste woord aan de stamtafel. Neem nou Ed van de Geer, aardige man hoor, weet altijd na afloop tegen iedereen te zeggen dat ze er beter voorstonden, of niet goed, of je stond op winst maar …. , dat was geen slimme zet, waarom gaf je je dame weg?

Maar zelf een partij winnen, ho maar.

Onderaan de ranglijst is het altijd spannend. De Daniëls, Hansen en Fransen, Roel, Jan, Arie, Saro, Fred en Joop doen jaarlijks niet voor elkaar onder. Al moet Joop zijn eerste winstpartij nog wel binnenhalen.

Maar ja, als hij dan in zijn partij van afgelopen dinsdag tegen Fred zijn dame al na vijf zetten cadeau geeft wordt het een moeilijk verhaal. Overigens was Fred wel zo sportief om zijn dame een aantal zetten verder ook kwijt te raken.

Dit was zeker niet de enige partij waar een dame werd weggeven. Roel dacht Saro schaakmat te zetten met zijn dame, maar de dame werd simpelweg geslagen door een paard van Saro en weg was de winstpartij. Misschien was ik van slag doordat Saro als een Magiër uit het Midden Oosten met zijn hand over het schaakbord zweefde en zo alle schaakstukken aan het betoveren was.

Nauwlettend aan het kijken of zijn hand al zwevend over het bord geen stukken aan zou raken en ik dan zou moeten zeggen dat aanraken zetten is.

Maar denk ik dan, als hij alle stukken heeft aangeraakt welke moet hij dan zetten? Maar daarover gaan we niet zeuren en ook Saro is een aardige vent en gunde mij een remise!